Γουίτμαν, Γουόλτ

(Walt Whitman, Γουέστ Χιλς, Λονγκ Άιλαντ 1819 – Νιου Τζέρσεϊ 1892). Αμερικανός ποιητής. Σε ηλικία δώδεκα ετών άρχισε να εργάζεται σε ένα μικρό τυπογραφείο και το 1846 ανέλαβε τη διεύθυνση της εφημερίδας Daily Eagle του Μπρούκλιν. Η δημοσιογραφική του όμως σταδιοδρομία ανακόπηκε ύστερα από ένα ταξίδι στη Νέα Ορλεάνη όπου ανακάλυψε την αγάπη του για την ποίηση. Το 1855 συγκέντρωσε και τύπωσε με δικά του έξοδα μία μικρή συλλογή δώδεκα ποιημάτων που αποτελούσε την πρώτη μορφή των Φύλλων χλόης, έργου που εγκαινίασε μία καινούργια περίοδο στην ιστορία της αμερικανικής λογοτεχνίας. Ο Έμερσον χαιρέτησε το βιβλίο ως «την αρχή μιας μεγάλης σταδιοδρομίας» και το γράμμα του δημοσιεύτηκε ως πρόλογος της δεύτερης και πολύ πλουσιότερης έκδοσης του τόμου (1856). Συνεχείς αναθεωρήσεις και προσθέσεις κατέστησαν τα Φύλλα χλόης το μοναδικό βιβλίο ολόκληρης της σταδιοδρομίας του Γ., ο οποίος του έδωσε οριστική μορφή μόνο στις τελευταίες μέρες της ζωής του. Από την ιστορία όμως αυτού του έργου, που τον ανέδειξε σε βάρδο της Αμερικής, δεν έλειψαν οι πολεμικές και οι έχθρες, που είχαν μεγάλες και δραματικές συνέπειες στην ίδια τη ζωή του ποιητή. Πράγματι, μια καταγγελία για ανηθικότητα του κόστισε το 1864 τη θέση του δημοσίου υπαλλήλου ακριβώς τα χρόνια που έγραφε τους «μοναδικούς μεγάλους στίχους, με θέμα τον Εμφύλιο Πόλεμο, που δημιούργησε ποτέ Αμερικανός ποιητής» (Γκάισμαρ). Ο Γ. είχε ταχθεί από την αρχή με το μέρος του Λίνκολν και το 1862 είχε πάει στη Βιρτζίνια για να παρασταθεί στον αδελφό του που είχε πληγωθεί στον πόλεμο· κατόπιν προσέφερε τις υπηρεσίες του ως νοσοκόμος έως το τέλος του πολέμου. Το 1871 δημοσίευσε το πεζό Δημοκρατικές προοπτικές, στο οποίο καθόριζε ως βασικό καθήκον της Αμερικής του μέλλοντος την αναζήτηση μιας πλήρους αρμονίας ανάμεσα στην ατομική ανάπτυξη και στην κοινωνική ευθύνη του ατόμου. Δύο χρόνια αργότερα, μια πρώτη κρίση παράλυσης αποτέλεσε την αρχή της πιο δραματικής περιόδου της ζωής του, κατά την οποία η συγγραφή των προσωπικών αναμνήσεών του εναλλασσόταν με συνεχείς και γεμάτες φροντίδα διορθώσεις των επόμενων εκδόσεων των Φύλλων χλόης. Ο Γ. θέλησε η ποίηση αυτή να γίνει «ένα τραγούδι της μεγάλης περηφάνιας που ο άνθρωπος νιώθει για τον εαυτό του» και δεν αναγνώρισε ποτέ όρια στην έρευνα της περίπλοκης ανθρώπινης ψυχολογίας, δίνοντας έτσι αφορμή στις κατηγορίες των πουριτανών. Παράλληλα, επιχείρησε να αρθρώσει τη δική του εκδοχή του αμερικανικού ονείρου, εναρμονισμένου με τις μεγάλες μεταμορφώσεις της κοινωνίας, των οποίων υπήρξε μάρτυρας και προφήτης. Το έργο του, όπως έγραψε ο Μάθισεν, «πήρε αναπόφευκτα διαστημικές αναλογίες» μολονότι δεν του έλειπαν βαθιές αντιφάσεις. Μαζί με τον Έμερσον, τον Θορό, τον Χόθορν και τον Μέλβιλ, ο Γ. υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους πρωταγωνιστές του κινήματος που χαρακτηρίστηκε ως αμερικανική Αναγέννηση. Ο κορυφαίος Αμερικανός ποιητής Γουόλτ Γουίτμαν.